ماموریت های فضایی چین مانند نمونه اخیر آن یعنی ارسال 3 فضانورد به فضا، حاکی از رشد بلندپروازی های این کشور دارد تا جاییکه با ورود به عرصه ماهواره های رصد زمین و سیستم های موقعیت یاب جهانی به رقابت با آمریکا بلند شده است.

به گزارش خبرگزاری مهر،‌ آخرین ماموریت فضایی چین، بلندپروازانه ترین اقدام علمی و فضایی این کشور تا کنون است و نشان دهنده تصمیم پکن برای افزایش توانایی و ظرفیت های فناورانه خود و کاهش شکاف علمی اش با روسیه و امریکا است.
موشک شنژو- 9 روز شنبه از بیابانهای گوبی با سه سرنشین که یکی از آنها زن بود عازم فضا شد. در این ماموریت سه فضانورد چینی به مودول آزمایشگاهی چین "تیانگونگ" در مدارزمین رفتند تا زمینه را برای انجام آزمایش های علمی و حضور مستقلانه این کشور درفضا فراهم کنند.
 
آنها یک هفته را در این ایستگاه فضایی به سرمی‌برند و ضمن تست سیستم‌های جدید، چند آزمایش علمی انجام خواهند داد.
 
این ماموریت در راستای تلاش چین برای تاسیس یک ایستگاه فضایی در مدار زمین است.
 
ماموریت روز شنبه، گام بزرگی رو به جلو برای چین قلمداد می شود که برنامه فضایی سرنشین دار خود را از سال 1999 با پرتابموشک شنژو-1( به زبان چینی به معنای کشتی الهی) بدون سرنشین به فضا آغاز کرد. دو سال بعد، شنژو -2 با سرنشینی حیوانات کوچک و سپس در سال 2003 نیز با انسان به فضا رفت. از آن زمان چین توانسته ماموریتهای پیاده روی فضایی را در سال 2008 و پهلوگیری فضایی بدون سرنشین را بین یک مودول و یک موشک در سال گذشته با موفقیت انجام دهد.
 
اما جدیدترین ماموریت چینی ها نیازمند پیشرفت فنی قابل توجه تری است چراکه فضانوردان آن می بایست پهلوگیری فضاپیما با مودول آزمایشگاهی را باید به طور دستی کنترل کنند.
 
به گفته "وو پینگ" سخنگوی برنامه فضایی سرنشین دار چین، این روند، سیستم کنترل دستی پهلوگیری را به بوته آزمایش می گذارد و نیازمند دقت عملیاتی بسیار بالایی توسط فضانوردان است.
 
موریس جونز متخصص صنعت فضایی استرالیا درباره این ماموریت گفت: این بلندپروازانه ترین ماموریت چین تا به کنون بوده و طولانیتر و پیچیده تر از ماموریت های پیشین این کشور است.
 
این ماموریت نشان می دهد چین در زمینه اهداف بلندمدت خود در فضا، جدی است.
 
پایان موفقیت آمیز پهلوگیری - که فرایندبسیار فناورانه ونیازمند نزدیک شدن آهسته فضاپیما به مودول در مدار است – چین را یک گام به ساخت نخستین ایستگاه فضایی خود در سال 2020 نزدیک می کند.
 
این ماموریت یک بعد سمبولیک نیز دارد و آن حضور نخستین زن فضانورد  چینی به نام "لیویانگ" است.

چین که اکنون به یکی از قدرتهای جهان تبدیل شده است بلند پروازی های فضایی دیگری را نیز در سر می پروراند از جمله اعزام انسان به ماه. این در حالی است که چین هنوز در این زمینه اقدام خاصی را صورت نداده است.
 
با این حال چین که در دهه 1980 فقط بر روی ساخت ماهواره متمرکز بود اکنون با آمریکا و روسیه که سابقه طولانی و موفقی در عرصه فضا دارند، به رقابت نزدیک می شود.
 
به گفته جونز فقط یک دهه دیگر باقی مانده تا چین به سطح قابل رقابتی با روسیه و آمریکا در پروازهای فضایی برسد.
 
چین درست مانند آنچه که در نخستین ماموریت پرواز فضایی خود انجام داد، باید در زمینه هایی که آمریکا و روسیه در دهه 1960برای تاسیس ایستگاه بین المللی فضایی کار کردند، به مهارت و تبحر برسد.
 
پروفسور "رن اوسترلینک " از آژانس فضایی اروپا ESA می گوید: پروازهای سرنشین دار برای چینی ها اعتبار است.
 
وی افزود: آشکار است چین که در ماموریت ایستگاه فضایی بین المللی حضور ندارد، خواهان عرضه توانایی خود در ساخت ایستگاه مشابهی به طور مستقل است.
 
وی حضور یک فضانورد زن را در این ماموریت چین سمبولیک می داند و می گوید این اقدام نشان می دهد زیرساخت های فضایی چین امکان حضور همزمان دو جنس از فضانورد را فراهم ساخته که بسیار ماموریت را از نظر نیازمندی ها پیچیده می کند.
 
با این حال وی می گوید از دیدگاه استراتژیک، ماهواره ها برای چین از اهمیت بیشتری برخوردارند.
 
کارشناسان می گویند در حالی که چین در تلاش برای تبدیل شدن به یک قدرت فضایی در جهان است، بلندپروازی های این کشور از ایستگاه فضایی و حتی فرود بر روی ماه فراتر رفته و پکن با ورود به عرصه ماهواره های رصد زمین و سیستم های موقعیت یاب جهانی به رقابت با آمریکا بلند شده است.
 
تا سال 2016 چین استفاده از ماهواره ها را برای مشارکت در توسعه صنایع استراتژیک و ارضای نیازهای اقتصادی این کشور در مخابرات، رصد زمین یا سیستم موقعیت یاب جهانی افزایش خواهد داد.
 
در سال 2011 چین سیستم ناوبری ماهواره ای  Beidou را که نسخه چینی سیستم موقعیت یاب جهانی آمریکا (GPS)، است رونمایی کرد. ماهواره های دیگر به این سیستم کمک می کنند تا سال جاری آسیا  و تا سال 2020 کل جهان را پوشش دهد.
 
اگرچه پکن بر صلح آمیز بودن توسعه سریع توانایی های فضایی اش تاکید دارد و مخالف استفاده نظامی از این ظرفیت ها است اما کشورهای غربی نگران مقاصد چین هستند.
 
درسال 2009 وقتی فرمانده نیروی هوایی چین، ژنرال ژو کیالیانگ اعلام کرد نیروهای نظامی این کشور باید برای حضور نظامی "اجتنابناپذیر" در فضا خارج جو آماده شوند، غوغایی به پا شد. ادعایی که به سرعت توسط هوجین تائو رییس جمهوری چین انکار شد.